Battambang

Het oorspronkelijke plan was om vanuit Siem Reap met de boot naar Battambang af te reizen. Wat speurwerk leverde echter op dat de reis vaak erg lang duurt (8+ uur), dat het lawaaiig is, het stinkt en uiterst oncomfortabel is. Daar komt nog bovenop dat ik bij veel van dit soort dingen het 'been there, done that' gevoel heb en dus was het besluit snel genomen en werd het de bus. De eerste indruk van Battambang was niet zo heel bijzonder en dat werd de volgende dag niet veel beter. Ik werd om te beginnen al wakker met ontzettende pijn in mijn knie waardoor ik die dag nauwelijks kon lopen. Dat was op zich niet zo'n probleem want toen heb ik een fiets gehuurd. Na wat rondjes door de stad waarbij ik op een gegeven moment werd belaagd en oprecht werd geïntimideerd door een groep 5-jarige zwerfkinderen was ik er wel klaar mee en ben ik richting de bamboo trein gefietst. De bamboo trein is de oplossing die de dorpelingen bedacht hebben om optimaal gebruik te maken van het bestaande spoor. Omdat er helaas maar 1 spoor ligt, moet bij elke tegenligger 1 van de 2 zijn 'trein' ontmantelen en plaats maken. Een leuke ervaring om mee te maken.

's Avonds nog wat over de markt gelopen waarbij ze bij een standje overheerlijke gewokte kakkerlakken en sprinkhanen verkochten. De verkoopster was de rotste niet, we mochten eerst even proeven. Na er nog even heel goed over nagedacht te hebben, heb ik bedankt voor de eer. Sabine echter durfde het wel aan. Na wat aansporing stopte ze een klein exemplaar in haar mond en at het op. Oordeel... eigenlijk niet eens zo vies, maar niet voor herhaling vatbaar!

Vanuit Battambang was het vervolgens een lange dag reizen (2x 6 uur in de bus) naar Sihanoukville waar het met bakken uit de lucht kwam. Vlak voordat we moesten uitstappen werd het gelukkig weer droog en vandaag heb ik heerlijk genoten van een dagje strand :).